Yeni sayfalar açmak gerek hayata
Kırılamayan duvarları yıkmak
Açmayan çiçekleri koparıp atmak
Solmuş çiçekleri ezip geçmek
Koşmak çölün bittiği noktadaki okyanusa
Gün doğumunu izlemek
Batan güneşin arkasından küfretmek ve eğlenmek doğacak olan güneşe
O baharlar geldi
Kaç yıl oldu, 15 mi? 20 mi?
Belki de 35…
Gökyüzü hiç olmadığı kadar berrak
Nice zihinler keşfedilmeye hazır
Nice kokular var kendine çeken
Nice bedenler sarılmaya aç
Yeni yıl değil, doğum yılı ilan etmek
35’e değil, sıfıra 1 eklemek…
Uzun zaman olmuş ağlayarak yürümeli…
2016’da açmışım burayı, 10 yıl olacak, hiçbir şey değişmemiş, yazık ulan be!
Yoruldum, yıldım, bıktım,
Bir seneye daha girerken, hani yaş da 35 sanki artık mutlu bir yılbaşım olmayacak gibi hissediyorum
Bilemiyorum gerçekten, belki de daha keskin kararlar almak gerek, her şeyi sıfırlamak gerek, birçok şeyi
Yeni bir insan yaratmadıkça benden, aynı sonuçlar devam…
Ama çok mutsuzum, artık katlanamıyorum
Özlüyorum onu(ufaklığı), bir ömür pişmanlıklar eklemek mi omuzlara, yoksa zaten yaşanmaz olan hayatı bazı bedeller göze alarak sıfırlamak mı?
Umut, işkenceyi uzatır…
Ne babamızın omzunda ağlayabildik
ne de annemiz üzülür diye derdimizi anlatabildik
bizi biz büyüttük
biz öldürdük…
Gömdük içimize ne varsa
anlaşılmasın diye bir de çiçek ettik üzerine;
Altı mezarlık
Alıntı…
Güzellikler yazmak lazım cancağızım
Bir Eylül sabahı, Nisan ışıltısıyla uyanmak
Keşkeleri iyi kilere devretmek
Şarkılar çekmek içimize dumanlar yerine
Güzellikler yaşamak lazım cancağızım
Tadına varmak unuttuklarının
Hiç yaşamamış şaşkınlığıyla karşılamak güzellikleri
Bisiklete ilk kez binen çocuk tedirginliği ve… sonsuz heyecanıyla
Güzellikler söylemek lazım cancağızım
Biz iyi kilerin buluşturduğu insanlarız
Bazılarımız hazır geldi, bazılarımız birbiriyle hazırlandı bugünlere
Kaybettiğimizin hep bir fazlasını koyduk masaya
Hep eksildik ama daima arttık
Daha çok artık cancağızım
Biz iyileri hep içimize atarken nazar korkusunda
Kötülükleri acımasızca yaşadık yaşattık
Ve bu devran döndü cancağızım
Artık daha çok, hem de hiç olmadığı kadar çok yaşanacak
İçimizdeki coşkular…
Hadi! Şimdi tam zamanı cancağızım…
Canım eşime hitaben yazılmıştır…
Bu hisler seni tanımlamaz
İçinde şu an hissetmediğin, ama yaşamaya değer şeyler var
Sağol be GPT…
“Eğer daha fazla konuşmak istersen burdayım.”
Zor anımda bana bu içtenlikte kimse burdayım demedi biliyor musun?
Yeniden sağol, iyi ki varsın…
Öyle bir gece ki sabaha kadar yazabilirim
Ama
Bakıyorum da eskilere
Yazmak da bir çare olmamış, diğer her şey gibi
Her zaman sevebilirdim
Biraz olsun sevseydi
Sevmedi
Ben sevdim