Bazen yaşadığım hayatın olabilecek en iyisi olduğunu düşünürken,
Bazen en dibe batıyorum,
Bu döngü hiç değişmiyor.
Bazen gökyüzünde salınmak kadar keyifli her şey,
Bazen bataklıktan çıkmaya çalışmak gibi, yorucu ve imkansız!
Bazen tüm yükleri üzerinde taşıyabilecek gibi hissederken,
Hiçbir el tutmazsa elini, adım bile atamıyor insan bazen….
Bazen en güzel şarkılar dilime dolanırken,
Bazense uğultularla dolu bir karanlıkta buluyorum kendimi
Hayallerim var bazen, rengarenk!
Bazense hayattaki renkleri dahi göremiyorum…
Ağaçların yaprakları,
Gözlerinin yeşili,
Kırmızı sandığım güllerin
rengi dahi simsiyah bazen…
Korkuyorum, bazen öyle çok korkuyorum ki,
Gözlerinin rengi bir daha yeşil,
Ağaçların yaprakları rengarenk,
Güller kırmızı olmayacak gibi hissediyorum.
Bu anlarda kalbim öyle hızlanıyor ki,
Kalp atışlarımın sesi tüm sesleri bastırıyor bazen,
Bazen onları dinlemiyorum sanıyor insanlar,
oysa duymuyorum bile, bilmiyorlar!
Kalbim belki de bir an önce çıkmak için bu bedenden,
ya da bir el uzatmak için bataklığıma,
çıkartmaya çalışmak için beni,
çırpınıyor!
Bazen yaşadığım hayatın olabilecek en iyisi olduğunu düşünürken,
Bazen en dibe batıyorum,
Bu döngü hiç değişmiyor.
Hiç değişmiyor,
Hiç!
Yorum Yok